Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ....

δεν ξέρω για τους άλλους, για αυτά που θα σου πούν και αυτα που θα σου δώσουν, ξέρω για εμένα και για αυτό που βλέπω.... όταν ακόμη είσαι στα χάλια σου ξέρω να ανακαλύπτω την ομορφιά σου μέσα απο τα στιγμιαία νεύρα σου και μια γροθιά σφιγμένη σαν τρυαντάφυλλο έτοιμο να ανθίσει...ξέρω να ανακαλύπτω ένα χαμόγελο στα κουρασμένα χείλη σου που αναγκαζονται να επαναλάβουν ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα... ξέρω πως θα συνεχίσω να ονειρεύομαι γιατι σε λιγό δεν θα είσαι εδω για να με κάνεις να γελάω σαν μικρό παιδί... και ας ξέρω πως θα γυρίσεις πάλι πίσω... για να με πάρεις τηλέφωνο και να αισθανθω ξανά χαρούμενος που είσαι εδώ κοντά μου... κοντά αλλα πάντα μακρυά σε απόσταση ασφαλείας με διαφορετικές προτάσεις χωρίς κοινό δρόμο.... ΣΕ ΑΓΑΠΩ... το γραφω πάντα μην τύχει και το ξεχάσω καμια φορά και έτσι χαθω σε ένα κόσμο χωρίς εσένα χωρίς όνειρα και γέλια... θέλω να είμαι πάντα εδω για εσένα να σε προσέχω και να σε φροντίζω.... κανείς δεν το αξίζει όσο εσυ και κανείς δεν το θέλει όσο εγώ.....και θα με πείς ίσως χαζο και δειλό που δεν το κάνω μα αρκει να σκεφτείς πόσες φορες είμαι εκεί για εσένα χωρίς να το καταλάβεις, αρκεί να το σκεφτείς και να το ονειρευτείς και θα με βρείς... είμαι εκεί στα λουλουδια που σου χάρισα, στις σελίδες ενός βιβλίου που είναι το σπίτι μου, στη σκέψη μου.... στο δώρο που ποτέ δεν μου πήρες για τα γεννεθλια μου μα ποτε δε σου ζήτησα γιατι είχα ότι καλυτερο υπαρχεί.... ΕΣΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ...... ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΤΕ.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου