Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

ένα φιλί ετσι για να νομίζω πως ζώ για πάντα σε ένα όνειρο μαζί σου, αυτό που θέλω να ζήσω μαζί σου απο τότε που σε πρωτοείδα.... ζούμε σε δυο διαφορετικούς κόσμους με διαφορετικούς κομπάρους μέσα τους, αλλα εγώ επιλέγω να μπώ στον κόσμο σου και να ζήσω αυτο που σε κανει να γελάς για να μάθω τα πάντα για εσένα και ας μην μπορώ να το αντέξω κάποιες στιγμές..... ποιά αστέρια, ποιό φεγγάρι και ποιοί ουρανοί θα μου πούνε όχι όταν ένας παλιοκαθρεύτης θα έχει εσένα στο είδωλο του και εγώ θα είμαι απλά τυχερος να κοιτάξω.... θα έπρεπε να τον σπάσω για να κρατήσω το πρόσωπό σου δικό μου για πάντα μέσα στην καρδιά μου αλλα θα ήταν σαν να έκαιγα τον ποιό όμορφο πίνακα ζωγραφικής και να στερούσα απο τον κόσμο την ομορφιά του...γιατί ο δικός μου κόσμος είναι φτιαγμένος απο χρώματα και παραμύθια, όμορφες στιγμές και τοπία που θέλω να μοιραστώ μαζί σου και να χαιδεύω τα μαλιά σου όταν θα κοιμάσαι πλάι μου με ένα γλυκο χαμόγελο στα χείλη σου σημάδι πως ονειρεύεσαι....
http://www.youtube.com/watch?v=7AxAcIpbFIA

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ....

δεν ξέρω για τους άλλους, για αυτά που θα σου πούν και αυτα που θα σου δώσουν, ξέρω για εμένα και για αυτό που βλέπω.... όταν ακόμη είσαι στα χάλια σου ξέρω να ανακαλύπτω την ομορφιά σου μέσα απο τα στιγμιαία νεύρα σου και μια γροθιά σφιγμένη σαν τρυαντάφυλλο έτοιμο να ανθίσει...ξέρω να ανακαλύπτω ένα χαμόγελο στα κουρασμένα χείλη σου που αναγκαζονται να επαναλάβουν ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα... ξέρω πως θα συνεχίσω να ονειρεύομαι γιατι σε λιγό δεν θα είσαι εδω για να με κάνεις να γελάω σαν μικρό παιδί... και ας ξέρω πως θα γυρίσεις πάλι πίσω... για να με πάρεις τηλέφωνο και να αισθανθω ξανά χαρούμενος που είσαι εδώ κοντά μου... κοντά αλλα πάντα μακρυά σε απόσταση ασφαλείας με διαφορετικές προτάσεις χωρίς κοινό δρόμο.... ΣΕ ΑΓΑΠΩ... το γραφω πάντα μην τύχει και το ξεχάσω καμια φορά και έτσι χαθω σε ένα κόσμο χωρίς εσένα χωρίς όνειρα και γέλια... θέλω να είμαι πάντα εδω για εσένα να σε προσέχω και να σε φροντίζω.... κανείς δεν το αξίζει όσο εσυ και κανείς δεν το θέλει όσο εγώ.....και θα με πείς ίσως χαζο και δειλό που δεν το κάνω μα αρκει να σκεφτείς πόσες φορες είμαι εκεί για εσένα χωρίς να το καταλάβεις, αρκεί να το σκεφτείς και να το ονειρευτείς και θα με βρείς... είμαι εκεί στα λουλουδια που σου χάρισα, στις σελίδες ενός βιβλίου που είναι το σπίτι μου, στη σκέψη μου.... στο δώρο που ποτέ δεν μου πήρες για τα γεννεθλια μου μα ποτε δε σου ζήτησα γιατι είχα ότι καλυτερο υπαρχεί.... ΕΣΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ...... ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΤΕ.....

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Είναι πρωί....


ήθελα πάλι να γράψω για σένα μα είναι πρωί και είμαι στη δουλειά και σκεφτομαι πόσο μου λείπεις και πόσο είμαι μόνος μακρυά σου... σταμάτησες πάλι να με παίρνεις τηλέφωνο μα εγώ σε σκέφτομαι συνέχεια... και ειμαι τόσο τυχερός που μπορώ και χαμογελάω μόνο στη σκέψη σου... ΣΕ ΑΓΑΠΩ ... μα πάλι δεν στο είπα.... γιατί είμαι χαζός και θέλω να βασανίσζομαι μονο και μόνο για να μη σε χάσω ποτέ απο τη σκέψη και τα όνειρα μου... δε με νοιαζει η απόσταση και οι κούραση... αρκεί να σε αγκαλιάσω μόνο για ενα λεπτό και θα είναι μια ζωή ολόκληρη....